koordynator przedmiotu: dr inż. arch. Jolanta Owerczuk

Celem przedmiotu jest poznanie zasad inżynierskich odwzorowań przestrzeni trójwymiarowej na płaszczyznę i odtwarzania obiektu na podstawie rzutu. To również nabycie umiejętności odwzorowania na płaszczyźnie form geometrycznych (obiektów, powierzchni) mających zastosowanie w projektowaniu architektonicznym, ich przekształceń i stosowania konstrukcji geometrycznych rozwijających wyobraźnię przestrzenną.
Treści programowe:

Podstawowe pojęcia geometrii rzutowej i metody odwzorowań elementów
przestrzennych na płaszczyźnie;
 Aksonometria ukośna – odwzorowanie elementów, przynależność i części
wspólne, cienie;
 Rzutowanie prostokątne – rzuty Monge’a: odwzorowanie płaskościennych
obiektów geometrycznych (figur, brył), przynależność elementów, elementy
wspólne, przekroje, przenikanie wielościanów, geometra dachów, cienie.

koordynator przedmiotu: dr inż. Adam Musiuk

Założenia i cele przedmiotu:

Opanowanie zasad kształtowania struktur i ustrojów budowlanych, ich stosowania, podstawowych zależności między warunkami ich pracy a proporcjami formy i przekroju w różnych rozwiązaniach

materiałowych.

Treści programowe:

Statyka i mechanika budowli statycznie wyznaczalnych. Analiza, synteza i optymalizacja. Zasady tworzenia schematów statycznych. Zasady modelowania i łączenia obciążeń. Sposób przekazywania obciążeń z elementu na element. Rodzaje naprężeń i ich wyznaczanie. Wyznaczanie wielkości mechanicznych niezbędnych do projektowania.

Ergonomia (AUI 1062) – wykład (15 godz.)
koordynator przedmiotu: dr hab. inż. arch. Wojciech Niebrzydowski, prof. PB

Założenia i cele przedmiotu: Wiedza o zasadach ergonomii, jej multidyscyplinarnym zakresie i typowo utylitarnym charakterze. Umiejętność określenia stosunków powstających między człowiekiem a jego zajęciem, sprzętem i środowiskiem w najszerszym tego słowa znaczeniu, włączając w to sytuacje związane z pracą, rekreacją, podróżą, zabawą i inne. Pełna świadomość wymagań stawianych projektantom z uwagi na fizyczne i psychiczne potrzeby i możliwości człowieka.

Treści programowe: Podstawowe definicje ergonomii jako nauki o pracy i określenie zasięgu działań ergonomicznych w architekturze. Człowiek jako miara i skala. Kanony proporcji ludzkiego ciała. Zagadnienie pomiarów antropometrycznych i określenie zapotrzebowania człowieka na miejsce. Wymiary i rozmieszczenie elementów budynku z uwagi na uwarunkowania ergonomiczne. Kształtowanie przestrzeni wnętrz architektonicznych oraz ich mikrośrodowiska na przykładzie mieszkania. Przystosowanie rozwiązań architektonicznych dla różnych grup użytkowników.

Koordynator przedmiotu: dr hab. inż. arch. Bartosz Czarnecki, prof. PB

Założenia i cele przedmiotu: podstawowe pojęcia psychologii środowiskowej,
możliwości kształtowania przestrzeni z wykorzystaniem podstawowych kategorii
psychologii środowiskowej.
Treści programowe: Społeczne i środowiskowe uwarunkowanie człowieka.
Podstawowe definicje, morfologia przestrzeni. Struktury przestrzenne, orientacja i
znajdowanie drogi. Relacje środowisko – zachowanie, czynniki środowiskowe i
zachowanie. Przestrzeń osobista i terytorialność, zachowania terytorialne.
Behawioralne uwarunkowania projektowania. Różnorodne relacje człowiek –
środowisko.

koordynator przedmiotu: dr inż. arch. Jolanta Owerczuk

Celem przedmiotu jest nauczanie studentów zasad odwzorowań inżynierskich
przestrzeni trójwymiarowej na płaszczyznę i odtwarzania obiektu na podstawie rzutu.
Student w trakcie zajęć poznaje formy geometryczne (obiekty przestrzenne i płaskie)
mających zastosowanie w projektowaniu architektonicznym, kształtowaniu wyobraźni
przestrzennej.
Treści programowe:
 perspektywa obiektów geometrycznych płaskich i trójwymiarowych;
 cienie i odbicia w zwierciadłach płaskich w perspektywie;
 kształtowanie i modelowanie krzywych i powierzchni i ich odwzorowanie w
rzutach Monge’a.

koordynator przedmiotu: dr inż. Adam Musiuk

Założenia i cele przedmiotu:

Opanowanie zasad kształtowania statycznie niewyznaczalnych struktur i ustrojów budowlanych, ich stosowania, podstawowych zależności między warunkami ich pracy a proporcjami formy i przekroju w różnych rozwiązaniach materiałowych.

Treści programowe:

Statyka i mechanika budowli statycznie niewyznaczalnych. Analiza, synteza i optymalizacja. Zasady tworzenia schematów statycznych. Zasady modelowania i łączenia obciążeń. Sposób przekazywania obciążeń z elementu na element. Rodzaje naprężeń i ich wyznaczanie. Wyznaczanie wielkości mechanicznych niezbędnych do projektowania.

Projektowanie architektoniczne 1 – mieszkalnictwo jednorodzinne AUI 3002 ( wykład +
projekt)

koordynator przedmiotu: dr inż. arch. Andrzej Tokajuk

Wykłady: Historyczne i współczesne uwarunkowania projektowania domów jednorodzinnych. Program i architektura domu jako odzwierciedlenie stosunków społeczno-kulturowych. Typologia współczesnej zabudowy jednorodzinnej. Urbanistyczne kształtowania zespołów zabudowy jednorodzinnej. Dom jednorodzinny w twórczości znanych współczesnych architektów – idee projektowe, elementy nowatorskie. Domy – ikony architektury mieszkaniowej XX i XXI wieku, przykłady polskie i zagraniczne. Dom przyjazny dla środowiska – zagadnienia budowlane, energooszczędność.

Projekt: Ideowe, programowo-przestrzenne i strukturalne kształtowanie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej różnych typów. Uwzględnienie obiektywnych i subiektywnych
potrzeb użytkowników w rozwiązaniu funkcjonalno – przestrzennym domu indywidualnego. Kształtowanie formy budynku w nawiązaniu do charakteru otoczenia (naturalnego bądź
zurbanizowanego) i tradycji lokalnych.

Temat / treści wybieralne:

• Dom jednorodzinny w środowisku niezurbanizowanym
  (przyrodniczym lub w strukturze wsi).
• Dom jednorodzinny w środowisku zurbanizowanym.

Elementy urbanistyczne (AUI3005)

koordynator przedmiotu: dr inż. arch. Michał Chodorowski

Calem przedmiotu jest uzyskanie wiedzy na temat podstawowych pojęć z dziedziny kompozycji urbanistycznej. Zapoznanie ze skalą jaką operuje urbanistyka oraz wprowadzenie w problematykę kompozycji urbanistycznej i jej roli w procesie projektowania urbanistycznego. Przekazanie umiejętności kształtowania przestrzeni miejskich, ze szczególnym uwzględnieniem zasad kompozycji.

W ramach przedmiotu są realizowane następujące treści programowe.

• W ramach wykładów: Podstawowe elementy kompozycji przestrzennej. Pojęcie wnętrza w urbanistyce. Miasto – podstawowe pojęcia. Struktura miasta. Percepcja przestrzeni miejskich. Obraz miasta. Utopijne koncepcje urbanistyczne. Nowa Urbanistyka.
• Projekt: analiza kompozycji wybranego zespołu urbanistycznego, projekty małych przestrzeni urbanistycznych. Rozwiązania w zakresie skali zabudowy, kształtowanie wnętrza urbanistycznego, detalu urbanistycznego i architektonicznego. Skala 1:500, 1:200, 1:50, 1:20.

Projektowanie architektoniczno-urbanistyczne 1- mieszkalnictwo wielorodzinne AUI 4008

koordynator przedmiotu: dr inż. arch. Andrzej Tokajuk

Wykłady: Wprowadzają w teorię i praktyczne zagadnienia kształtowania zrównoważonego
środowiska mieszkaniowego w miastach. Przekazują usystematyzowaną wiedzę
podstawową z zakresu mieszkalnictwa zbiorowego. Przedstawiają i analizują współczesne
realizacje mieszkaniowe. Przedstawiają ideowe, programowo-przestrzenne i strukturalne
kształtowanie zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej różnych typów. Przekazują
praktyczną wiedzę dotyczącą uwzględnienia zróżnicowanych standardów mieszkaniowych i
programów użytkowych mieszkań. Poruszają temat kształtowania formy budynku w
nawiązaniu do kontekstu urbanistycznego.
Projekt: Projekt urbanistyczny zespołu mieszkaniowej zabudowy wielorodzinnej
uwzględniający infrastrukturę techniczną, komunikacyjną oraz społeczną, różnorodność
typów zabudowy, nasłonecznienie, dostęp do terenów rekreacyjnych i usług, przy
zachowaniu czytelnego podziału przestrzeni zespołu na publiczną, pół-publiczną, prywatną.
Projekt architektoniczny wybranego z zespołu budynku mieszkalnego wielorodzinnego
uwzględniający różnorodność typów mieszkań, parkingi lub garaże podziemne, komórki
lokatorskie, pomieszczenia techniczne, pomieszczenia gospodarcze, oraz część usługową –
gdy funkcja ta wynika z koncepcji urbanistycznej. Mieszkania projektowane zgodnie z zasadą
strefowania na część dzienną i nocną.

koordynator przedmiotu: dr inż. arch. Anna Naumiuk-Jakuc

Celem przedmiotu jest zapoznanie ze specyfiką, projektowaniem, rozwiązaniami konstrukcyjnymi, materiałowymi i instalacyjnymi  oraz elementami prawa budowlanego i BHP, następujących obiektów: budynków mieszkalnych, stadionów, amfiteatrów, obiektów widowiskowych, mostów, tunelów, wiaduktów i lotnisk.

Projekt architektoniczny – projektowanie uniwersalne (AUI 4010) – wykład (15
godz.), ćwiczenia (30 godz.)

koordynator przedmiotu: dr hab. inż. arch. Wojciech Niebrzydowski, prof. PB

Założenia i cele przedmiotu: Uświadomienie problemu różnorodności grup użytkowników przestrzeni urbanistyczno-architektonicznej. Poznanie idei i zasad projektowania uniwersalnego. Ocena dostępności przestrzeni urbanistycznej, otoczenia obiektów i wnętrz budynków dla wszystkich grup użytkowników. Umiejętność projektowania architektonicznego przy uwzględnieniu zróżnicowanych psychofizycznych możliwości i ograniczeń użytkowników.
Treści programowe: Przedstawienie różnych rodzajów niepełnosprawności, grup użytkowników oraz charakterystyka problemu dostępności. Przedstawienie koncepcji projektowania uniwersalnego i związanych z nim zasad oraz podstawowych definicji. Uwarunkowania prawne odnośnie dostępności przestrzeni urbanistycznej, budynków i ich wnętrz. Przedstawienie rozwiązań wspomagających użytkowników z różnymi rodzajami niepełnosprawności. Analiza dostępności przestrzeni urbanistycznej i budynków na wybranych przykładach. Architektoniczny projekt koncepcyjny budynku uwzględniający dostępność dla osób ze specjalnymi potrzebami. Projekt zagospodarowania działki, na której znajduje się budynek, wykonany z zachowaniem zasad projektowania uniwersalnego. Wprowadzenie rozwiązań wspomagających użytkowników z niepełnosprawnościami, a także rozwiązań uwzględniających adaptabilność przestrzeni.

Projektowanie architektoniczne 6: 6b – budynek o funkcji hotelowej AUI 5205

koordynator przedmiotu: dr inż. arch. Andrzej Tokajuk

Projekt: Koncepcyjne, funkcjonalno-przestrzenne kształtowanie budynków o funkcji
hotelowej (różnej wielkości i kategorii). Uwzględnienie obiektywnych (standardowych /
luksusowych) potrzeb użytkowników w rozwiązaniu funkcjonalno – przestrzennym obiektu
hotelowego, koncepcja rozwiązań konstrukcyjno – materiałowych. Kształtowanie formy
architektonicznej budynku w nawiązaniu do charakteru otoczenia zurbanizowanego bądź
środowiska naturalnego.

Architektura krajobrazu i terenów zieleni – projektowanie (3 godz. tygodniowo) semestr V 

koordynator przedmiotu: dr hab. inż. arch. Halina Łapińska, prof. PB

Celem przedmiotu jest zdobycie umiejętności kształtowania przestrzeni miejskiej, w tym małych
przestrzeni urbanistycznych, zawierających zespoły zieleni, ze szczególnym uwzględnieniem zasad
kompozycji architektury krajobrazu, poprzedzone poznaniem zasad inwentaryzacji i waloryzacji
obiektów przyrodniczych oraz zasad tworzenia bazy danych. Opracowanie projektowe obejmuje
ideogram funkcjonalno-przestrzenny, koncepcję zagospodarowania terenu zieleni, projekt zieleni,
widoki i przekroje, rozwiązania szczegółowe nawierzchni i małej architektury oraz dobór gatunków
roślin.
Zadaniem projektowym w obecnym semestrze będzie opracowanie funkcjonalno-przestrzennej
koncepcji zagospodarowania parku rekreacyjno-wypoczynkowego w Dubeninkach wraz z projektem
zieleni.

Osadnictwo wiejskie – studium miejscowości gminnej

koordynator przedmiotu: dr inż. arch. Magdalena Sulima

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z problematyką miejscowości gminnej w zakresie wartości lokalnego środowiska kulturowego i potrzeb obsługi miejscowości gminnej (obsługi komunikacyjnej, infrastruktury społecznej, usługowej, itp.), a także uwrażliwienie na zachowaną tradycyjną zabudowę, ukierunkowanie na rozpoznawanie wartości architektoniczno-krajobrazowych oraz etnokulturowych.
Etapy realizacji treści programowych:

ETAP I – Studium wartości lokalnego środowiska kulturowego:

• Studium wartości lokalnego środowiska kulturowego miejscowości z obszaru gminy (Inwentaryzacja ruralistyczno-krajobrazowa tradycyjnej zabudowy obejmująca mapę oraz zestaw fotografii i rysunków
  dokumentacyjnych)
• Inwentaryzacja architektoniczno-etnograficzna wybranego budynku drewnianego/murowanego z
  obszaru z gminy.

ETAP II – Studium projektowe układu przestrzennego wraz z koncepcją urbanistyczno-architektoniczną zagospodarowania fragmentu miejscowości gminnej

koordynator przedmiotu: dr inż. arch. Jolanta Owerczuk

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z problematyką projektowania detalu
konstrukcyjno-budowlanego, nauczanie ich podstawowych zasad wyboru i
projektowania detalu w zakresie pracy architekta.
Treści programowe:
 zagadnienia techniczne związane z projektowaniem i realizacją detali
konstrukcyjno-
 budowlanych;
 wpływ stosowanych technologii i materiałów na rozwiązania konstrukcyjne i
 architektoniczne;
 elementy składowe detalu, sposoby łączenia, mocowanie i wykończenie;
 odwzorowanie graficzne detalu.

koordynator przedmiotu: dr hab. inż. arch. Halina Łapińska, prof. PBArchitektura krajobrazu i terenów zieleni – projektowanie (3 godz. tygodniowo) semestr V (kierunek:
architektura – studia I stopnia inżynierskie)

koordynator przedmiotu: dr hab. inż. arch. Halina Łapińska, prof. PB

Celem przedmiotu jest zdobycie umiejętności kształtowania przestrzeni miejskiej, w tym małych przestrzeni urbanistycznych, zawierających zespoły zieleni, ze szczególnym uwzględnieniem zasad kompozycji architektury krajobrazu, poprzedzone poznaniem zasad inwentaryzacji i waloryzacji obiektów przyrodniczych oraz zasad tworzenia bazy danych. Opracowanie projektowe obejmuje
ideogram funkcjonalno-przestrzenny, koncepcję zagospodarowania terenu zieleni, projekt zieleni, widoki i przekroje, rozwiązania szczegółowe nawierzchni i małej architektury oraz dobór gatunków roślin.
Zadaniem projektowym w obecnym semestrze będzie opracowanie funkcjonalno-przestrzennej
koncepcji zagospodarowania parku rekreacyjno-wypoczynkowego w Dubeninkach wraz z projektem
zieleni.

Teoria projektowania i ochrony krajobrazu – wykład (2 godz. co 2 tygodnie) semestr V (kierunek: architektura – studia I stopnia inżynierskie)

koordynator przedmiotu: dr hab. inż. arch. Halina Łapińska, prof. PB

Celem przedmiotu jest poznanie podstawowych zagadnień z dziedziny teorii projektowania, kształtowania i ochrony krajobrazu oraz projektowania terenów zieleni. Tematyka wykładów obejmuje systematykę krajobrazów przyrodniczych i kulturowych, historycznych i współczesnych oraz ich rozwój i przekształcenia; omówienie elementów kompozycji w architekturze krajobrazu, w tym typów i form wnętrz krajobrazowych i ich elementów. Kolejna grupa zagadnień to: zasady ochrony walorów wizualnych krajobrazu, główne zagrożenia i przyczyny degradacji krajobrazu oraz ochrona i kształtowanie krajobrazów współczesnych, systemy obszarów chronionych, kształtowanie systemu terenów zieleni miasta, tworzenie ciągów ekologicznych i pasów przewietrzających. Zagadnienia związane z projektowaniem to: charakterystyka terenów zieleni tworzących układy przestrzenne urbanistyczno – architektoniczne, m.in. parki krajobrazowe, rekreacyjno-wypoczynkowe, parki tematyczne, ogrody, projektowanie zieleni towarzyszącej komunikacji i obiektom oraz systematyka roślin.

Uwrażliwienie na potrzeby i preferencje osób w starszym wieku poprzez kompleksowy projekt obiektu zamieszkania zbiorowego dla osób starszych i niepełnosprawnych. Uzyskanie wiedzy z zakresu zagadnień praktycznych i przepisów prawnych i dobrych praktyk dotyczących kształtowania zrównoważonego środowiska mieszkaniowego dedykowanego osobom starszym. Zapoznanie z różnorodnością modeli mieszkaniowych zależnych od poziomu  sprawności i samodzielności życiowej mieszkańców. Nabycie umiejętności programowo-przestrzennego kształtowania obiektów mieszkalnych dedykowanych dla seniorów z uwzględnieniem zróżnicowanych psychofizycznych możliwości i ograniczeń użytkowników. Ocena jakości i dostępności obiektu w kontekście projektowania uniwersalnego oraz dobrostanu psychicznego osób starszych

Projektowanie urbanistyczne 1 zespoły śródmiejskie (AUI6006)

koordynator przedmiotu: dr inż. arch. Michał Chodorowski

Założeniem i celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z podstawowymi problemami funkcjonalno-przestrzennymi oraz kulturowymi kształtowania zespołów urbanistycznych w kontekście śródmiejskim. Student jest zaznajamiany z podstawową terminologią urbanistyki w zakresie zespołów urbanistycznych oraz przestrzeni publicznych, a także z podstawowymi zasadami kształtowania zespołów śródmiejskich. Potrafi dokonać analizy uwarunkowań stanu istniejącego zespołu oraz jego otoczenia i na tej podstawie sformułować założenia projektowe. Student potrafi dokonać bilansu zespołu i na tej podstawie, przy założonych wskaźnikach, opracować program funkcjonalny. Wychodząc od przyjętych założeń oraz programu student potrafi opracować koncepcję funkcjonalno-przestrzenną zespołu wraz z projektem zagospodarowania terenu. Student potrafi współpracować w grupie przy rozwiązywaniu powyższych problemów

koordynator przedmiotu: dr inż. arch. Anna Naumiuk-Jakuc

Celem przedmiotu jest zapoznanie z rodzajami konstrukcji budowli z dużą (powyżej 18 m) rozpiętością między kolumnami i ścianami oraz zapoznanie z wyznaczania przewidywanych parametrów konstrukcyjnych w budynkach wysokich i wysokościowych (powyżej 55 m).

koordynator przedmiotu: dr hab. inż. arch. Halina Łapińska, prof. PB

Celem przedmiotu jest zdobycie wiedzy dotyczącej systemów infrastruktury technicznej w mieście a w szczególności zasad sytuowania uzbrojenia oraz poznanie układów i potrzeb terenowych sieci i urządzeń infrastruktury technicznej. Treści wykładów obejmują także problematykę infrastruktury technicznej w opracowaniach projektowych, planistycznych, studiach oraz strategiach rozwoju miast, jednostek osadniczych, gmin i regionów oraz zadań architekta w tej specjalności.

Poznanie podstawowych zagadnień z dziedziny infrastruktury transportowej, inżynierii ruchu i komunikacji jako ważnego elementu projektowania architektoniczno-urbanistycznego. Treści programowe: 1. Podstawowe pojęcia z zakresu infrastruktury transportowej, inżynierii ruchu i komunikacji kołowej. 2. Klasy, parametry i elementy dróg i ulic, drogi pożarowe i awaryjne, skrzyżowania jako węzły i punkty kolizyjne. Przepustowość. 3. Drogi i dojazdy osiedlowe, ciągi pieszo-jezdne, uspokojenie ruchu drogowego. 4. Problemy parkowania. 5. Obsługa komunikacyjna osiedli mieszkaniowych. Komunikacja publiczna. 6. Miejsce planowania komunikacyjnego w planowaniu przestrzennym. Regionalne układy komunikacyjne. Infrastruktura transportowa i zagospodarowanie dróg elementem ładu przestrzennego. 7. Dostępna przestrzeń komunikacyjna, dostępny transport zbiorowy.

prowadzący: dr hab. inż. arch. Jarosław Szewczyk, prof. PB

Zgodnie z kartą przedmiotu dyskusje seminaryjne moderowane przez nauczyciela dotyczące realizacji zadania dyplomowego przygotowują studenta do rozwiązania problemów związanych z projektowaniem architektonicznym i urbanistycznym wymagającymi w realnym procesie inwestycyjnym współpracy ze specjalistami innych branż i uzgodnień formalnych jak również dotyczącymi innych technicznych i pozatechnicznych uwarunkowań. Dotyczą m.in. opracowania istotnych elementów pisemnej i graficznej części pracy dyplomowej w postaci schematów graficznych, rozwiązań funkcjonalnych i konstrukcyjnych i opisów technicznych . 

Treści programowe: określenie problemów projektowych w pracy dyplomowej w kontekście wielobranżowego charakteru projektowania architektonicznego i urbanistycznego; prezentacja założeń projektowych na kolejnych etapach zaawansowania pracy nad projektem dyplomowym pod kątem poprawności rozwiązań konstrukcyjnych, instalacyjnych, technologii energooszczędnych, ochrony konserwatorskiej, zagadnień związanych z ewakuacją i ochroną ppoż.

Studia i plany zagospodarowania przestrzennego, projektowanie (3 godz. tygodniowo) semestr I , studia II stopnia

koordynator przedmiotu: dr hab. inż. arch. Halina Łapińska, prof. PB

Celem przedmiotu jest zdobycie wiedzy i praktycznych umiejętności warsztatowych sporządzania projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru miasta przeznaczonego do intensywnego rozwoju. W tym także pozyskanie podstawowej wiedzy dotyczącej zasad kształtowania
przestrzennego obszarów, poznanie warunków środowiskowych i form ochrony obszarów cennych oraz możliwości i zakres koniecznych przekształceń, zapisanych w dokumencie planistycznym.
Zadaniem projektowym jest sporządzenie projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, obejmującego zainwestowaną część obszaru miasta Białegostoku, przeznaczoną do przekształceń jakościowych. Opracowanie projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wskazanego obszaru miasta Białystok, należy wykonać z uwzględnieniem zapisów zawartych w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Białegostoku (Uchwała nr LXXVII/1079/23 Rady Miasta Białystok z 18 grudnia 2023 r.). Projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (uchwała i załącznik graficzny) wykonać na mapach w skali 1: 1000 przy użyciu właściwych symboli graficznych i zapisanych tekstem, w sposób pozwalający na kształtowanie przestrzeni za pomocą ustaleń o charakterze planistycznym, zgodnie z Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 17 grudnia 2021 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. poz. 2404).

koordynator przedmiotu: dr inż. Adam Musiuk

Założenia i cele przedmiotu:

Konstruowaniem elementów i ustrojów obiektów budownictwa oraz doboru materiałów budowlanych w świetle nowoczesnych technologii w skomplikowanych obiektach budowlanych (stadionach, mostach, halach o dużych rozpiętościach, budynkach wysokościowych, itd.), zaawansowane systemy instalacyjne. Nowoczesne sposoby projektowania.

Treści programowe:

Nauczanie rozwiązywania zagadnień związanych z konstruowaniem elementów i ustrojów obiektów budownictwa oraz doboru materiałów budowlanych w świetle nowoczesnych technologii oraz w skomplikowanych obiektach budowlanych (stadionach, mostach, halach o dużych rozpiętościach, budynki wysokościowe, itd.). Nauczanie o zaawansowanych systemach instalacyjnych ze szczególnym uwzględnieniem współzależności rozwiązań instalacyjnych z architektonicznobudowlanymi i użytkowymi obiektów o różnym przeznaczeniu.

Koordynator przedmiotu: dr hab. inż. arch. Bartosz Czarnecki, prof. PB

Założenia i cele przedmiotu: podstawowe pojęcia psychologii środowiskowej,
możliwości kształtowania przestrzeni z wykorzystaniem podstawowych kategorii
psychologii środowiskowej.
Treści programowe: Społeczne i środowiskowe uwarunkowanie człowieka.
Podstawowe definicje, morfologia przestrzeni. Struktury przestrzenne, orientacja i
znajdowanie drogi. Relacje środowisko – zachowanie, czynniki środowiskowe i
zachowanie. Przestrzeń osobista i terytorialność, zachowania terytorialne.
Behawioralne uwarunkowania projektowania. Różnorodne relacje człowiek –
środowisko. Kształtowanie przestrzeni bezpiecznej.

Teoria urbanistyki i planowania przestrzennego 1 – wykład, semestr I , studia II stopnia

koordynator przedmiotu: dr hab. inż. arch. Halina Łapińska, prof. PB

Celem przedmiotu jest poznanie systemu planowania i zagospodarowania przestrzennego w Polsce w tym procedur formalnych oraz przygotowanie teoretyczne do opracowania projektu miejscowego i ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego. Treści wykładu obejmują omówienie zawartości dokumentu, jakim jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz planu ogólnego gminy, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Rozwoju I Technologii z dnia 8 grudnia 2023 r. w sprawie projektu planu ogólnego gminy, dokumentowania prac planistycznych w zakresie tego planu oraz wydawania z niego wypisów i wyrysów.

koordynator przedmiotu: mgr inż. arch. Milena Wiercińska

koordynator przedmiotu: dr inż. arch. Jolanta Owerczuk

Celem przedmiotu jest zdobycie wiedzy i praktycznych umiejętności w zakresie
zasad odwzorowań inżynierskich przestrzeni trójwymiarowej na płaszczyznę i
odtwarzania obiektu na podstawie rzutu, a także poznanie form geometrycznych
mających zastosowanie w projektowaniu architektonicznym, kształtowaniu wyobraźni
przestrzennej.
Treści programowe:
 Podstawowe pojęcia geometrii rzutowej. Przekształcenia geometryczne na
płaszczyźnie i w przestrzeni. Rzut równoległy i środkowy i ich niezmienniki;
 Rzuty Monge’a i aksonometria;
 Typy reprezentacji obiektów graficznych w różnych rzutach;
 Odwzorowanie płaskościennych obiektów geometrycznych w różnych rzutach,
ich przekrojów, przenikania i cieni.

Ergonomia (AWIP 1062) – wykład (15 godz.), ćwiczenia (15 godz.)

koordynator przedmiotu: dr hab. inż. arch. Wojciech Niebrzydowski, prof. PB

Założenia i cele przedmiotu: Wiedza o zasadach ergonomii, jej multidyscyplinarnym zakresie i typowo utylitarnym charakterze. Umiejętność określenia stosunków powstających między człowiekiem a jego zajęciem, sprzętem i środowiskiem w najszerszym tego słowa znaczeniu, włączając w to sytuacje związane z pracą, rekreacją, podróżą, zabawą i inne. Pełna świadomość wymagań stawianych projektantom z uwagi na fizyczne i psychiczne potrzeby i możliwości człowieka. Praktyczne rozwiązanie prostych zadań dotyczących prawidłowego pod względem ergonomii kształtowania przestrzeni.
Treści programowe: Podstawowe definicje ergonomii jako nauki o pracy i określenie zasięgu działań ergonomicznych w architekturze. Człowiek jako miara i skala. Kanony proporcji ludzkiego ciała. Zagadnienie pomiarów antropometrycznych i określenie zapotrzebowania człowieka na miejsce. Wymiary i rozmieszczenie elementów budynku z uwagi na uwarunkowania ergonomiczne. Kształtowanie przestrzeni wnętrz architektonicznych oraz ich mikrośrodowiska na przykładzie mieszkania. Przystosowanie rozwiązań architektonicznych dla różnych grup użytkowników. Wiedza i jej praktyczne zastosowanie odnośnie antropometrii i projektowania przestrzeni wnętrz. Analiza relacje pomiędzy ciałem człowieka i jego możliwościami ruchowymi a wymiarami pomieszczeń, elementów wyposażenia i mebli. Projektowanie ciągów roboczych na podstawie ciągu kuchennego.

koordynator przedmiotu: dr inż. arch. Jolanta Owerczuk

Student w trakcie zajęć poznaje zasady odwzorowań inżynierskich przestrzeni
trójwymiarowej na płaszczyznę i odtwarzania obiektu na podstawie rzutu. Poznaje
formy geometryczne (obiektów płaskich i przestrzennych) mających zastosowanie w
projektowaniu architektonicznym i kształtowaniu wyobraźni przestrzennej.
Treści programowe:
 perspektywa czołowa i dwuzbieżna obiektów geometrycznych płaskich i
trójwymiarowych;
 cienie i odbicia w zwierciadłach płaskich w perspektywie;
 kształtowanie i modelowanie krzywych i powierzchni oraz ich odwzorowanie w
rzutach Monge’a.

koordynator przedmiotu: dr inż. Adam Musiuk

Założenia i cele przedmiotu:

Poznanie zasad komponowania i kształtowania ustrojów statycznie wyznaczalnych w skali detalu, skali mebla i skali budowli, z różnorodnych materiałów. Opanowanie umiejętności ich twórczego stosowania w różnych funkcjach. Rozwijanie intuicji konstrukcyjnej.

Treści programowe:

Ustroje statycznie i kinematycznie wyznaczalne prętowe i powierzchniowe jako ustroje adaptujące się do otoczenia; komponowanie kratownic metodą trójkąta; ustroje kratowolinowe; belki zginane jedno- i wieloprzęsłowe; zakrzywione belki zginane; schematy statyczne jako modele rzeczywistości; modele obciążeń stałych i zmiennych, podparć i połączeń konstrukcyjnych; realizacje schematów konstrukcji – monolityczne, cienkościenne, pełnościenne i z otworami, ramowe i kratowe; realizacje materiałowe – kamień, beton, szkło, ceramika, lód, drewno, metale, kompozyty warstwowe i zbrojone, sprężanie strunami i kablami.

koordynator przedmiotu: dr inż. arch. Monika Magdziak

Założenia i cele przedmiotu: Nauczanie sztuki architektonicznej, praktycznego zastosowania sztuki budowlanej, metodyki projektowania architektonicznego w zakresie kształtowania domu mieszkalnego. Wykształcenie umiejętności opracowania projektu domu jednorodzinnego zgodne z zasadami ergonomii, z właściwym doborem rozwiązań konstrukcyjno-materiałowych, ze szczególnym zwróceniem uwagi na rolę kontekstu naturalnego i kulturowego w kształtowaniu formy obiektu.

Temat / treści wybieralne: Dom jednorodzinny / Dom dwurodzinny

koordynator przedmiotu: dr inż. Adam Musiuk

Założenia i cele przedmiotu:

Poznanie zasad komponowania i kształtowania ustrojów statycznie wyznaczalnych w skali detalu, skali mebla i skali budowli, z różnorodnych materiałów. Opanowanie umiejętności ich twórczego stosowania w różnych funkcjach. Rozwijanie intuicji konstrukcyjnej.

Treści programowe:

Ustroje statycznie i kinematycznie wyznaczalne prętowe i powierzchniowe jako ustroje adaptujące się do otoczenia; komponowanie kratownic metodą trójkąta; ustroje kratowolinowe; belki zginane jedno- i wieloprzęsłowe; zakrzywione belki zginane; schematy statyczne jako modele rzeczywistości; modele obciążeń stałych i zmiennych, podparć i połączeń konstrukcyjnych; realizacje schematów konstrukcji – monolityczne, cienkościenne, pełnościenne i z otworami, ramowe i kratowe; realizacje materiałowe – kamień, beton, szkło, ceramika, lód, drewno, metale, kompozyty warstwowe i zbrojone, sprężanie strunami i kablami.

koordynator przedmiotu: dr inż. arch. Anna Naumiuk-Jakuc

Celem przedmiotu jest zastosowanie wiedzy z zakresu mechaniki konstrukcji w projektowych zadaniach konstrukcyjnych w różnych skalach i funkcjach z różnych materiałów. Na zajęciach realizowana jest triada: funkcja-forma-konstrukcja w różnych skalach (przedmioty codziennego użytku, meble, obiekty małej architektury) z różnych materiałów (drewno, metal oraz kruchy monolit, np. beton lub szkło). Wybrane formy konstrukcji są analizowane pod kątem sposobu ich pracy, doboru materiałów, ustalany jest ich schemat, następnie opracowana zostaje ich konstrukcja (najprostsza do wykonania i najbardziej oszczędna materiałowo).